♥ Direct toen ik het eerste aardse licht zag ademde ik het leven met volle teugen in.
En dat ben ik blijven doen…

Als kind al vond ik van alles leuk. Ik kon me helemaal verliezen in potloden en papier, maar was verder ook altijd op onderzoek uit. Ik vroeg iedereen de oren van het hoofd. Op school niet altijd tot genoegen, maar hee, ik was gewoon onwijs nieuwsgierig. Naast leergierig was ik ook een bijzonder sociaal dier. En dat ben ik nog. Superblij met de digitale communicatiekanalen. Normaal al, maar ten tijden van lockdowns helemaal.

Toen ik studeerde zat ik al vrij snel in een HBO-raad én barcommissie en vanaf dat ik werk, doe ik dingen naast elkaar. Behalve werk is dat ook altijd wel een vrijwilligers ding (pro bono noemen we dat tegenwoordig). Meestal iets met mensenrechten of emancipatie. In mijn beleidsbaan pakte ik, naast mijn eigen taken, ook megagrote projecten op binnen de organisatie, deed altijd (ook nog) wel een crash course of studie, had daarnaast mijn Studio Oinc voor art products & projects lopen en coachte mensen in loopbaan-, levens & liefdesvragen, waarvoor ik zelfs een eigen methodiek ontwikkelde om 1,2,3 te leren dealen met jezelf, zodat je open in contact kunt blijven met de ander.

En ook nu, als de Wmo adviseur , werk ik hybride als docent / consulent binnen een organisatie én als freelance zelfstandig professional én doe daarnaast nog van alles en nog wat, zoals bestuurswerk, jurywerk en het schrijven (en publiceren) van bijvoorbeeld boeken , verhalen en ook heb ik altijd wel een of twee coachees die ik af en toe wat empower.

(te) Veel tegelijk? Voor mij niet. Het is een kwestie van strak plannen en alleen maar shift-tasken (multi-tasken bestaat helemaal niet, want we kunnen geen twee dingen tegelijk) ‘within the project’, veel structuur, goed time-management, altijd aan een opgeruimd werkblad beginnen, doelen stellen en work hard / chill harder, want ja, ook wie met bezieling werkt moet soms gewoon even lanterfanten en spelen en lachen (en dat even mag best wat meer zijn).

Soms, héél soms, dacht ik dat ik leed aan iets hyperactiefs. Omdat ik altijd vol plannen zit, iedere ochtend wakker word in opperste enthousiasme, zo multitalented en multigeïnteresseerd ben, omdat ik me nooit verveel en toch snel verveel.

Voor sommige mensen ben ik niet bij te benen en een labeltje is snel geplakt. Hyperactief, hypersensitief, hyperbegaafd, hyperenthousiast. You name it. Inmiddels is daar het ‘ multipotentialite ’ label bijgekomen en ja, dat klinkt wel als een positieve benadering van waarom mensen zoals ik niet ‘gewoon maar 1 ding doen’.

Vóór alles, boven alles en over alles heen ben ik gewoon wie ik ben: iemand die barst van de energie en in blakende gezondheid, met een grote dosis levenslust, creativiteit én fantasie en een niet aflatende interesse in van alles en nog wat. Ik snap wel dat mensen over mij zeggen dat ik druk ben, maar ik vind 'druk' zijn slechts een concept: het is maar waarmee je het vergelijkt.

Vaak genoeg krijg ik de vraag hoeveel uren ik in een dag heb en soms, heel soms, denk ik te zien dat mensen zichzelf vergelijken en vinden dat ze niet lekker uit de verf komen, als ze mij gaan vertellen dat ik toch vooral ook mijn rust moet pakken en tijd voor mezelf moet nemen en wat dies meer zij aan goedbedoelde, maar ongevraagde, adviezen. Dan zeg ik alleen maar: 'laat jaloezie inspiratie zijn' en laat het verder... Hoe ik het volhoud om zo ‘to the max’ te leven is een eerlijker vraag.
"Met groentesmoothies en zenmeditatie, op tijd naar bed en met het krieken van de dag weer op en vooral bezig zijn met waar ik blij van word, ieder jaar een week in stilteretraite en zo vaak mogelijk chillen" , zeg ik dan. Maar hee, soms been ik mezelf ook ff niet bij. Dan merk ik dat ik ff klaar ben met de drukte, teveel heb opgeslorpt en ingeademd, dan gaan dingen voelen als ‘moeten’, kan ik niks meer hebben en heb ik geen zin meer in wat ik had bedacht.

En dan?
Dan neem ik een timeout en ga mezelf resetten.
Dan ga ik (met of zonder goed boek) naar de sauna of in bad, plan een weekend in stilte ergens in de bossen of aan zee of trek met terug in mijn studiootje om te schilderen. Dan doe ik de tuin of geef ik de trap een nieuwe lik verf, ga iets schoonmaken of opruimen, declutteren en ontspullen. Wat ik ook doe, ik doe waar ik blij van word, ga uitrusten door te slapen en bijtanken door achterstallig onderhoud te plegen. Totdat ik weer ok ben. Ik heb namelijk door schade en schande geleerd dat de wereld ook wel doordraait als ik er even niet ben, maar ikzelf doordraai als ik er altijd voor de wereld wil zijn.

Zo keep ik the energy high!
Omdat I got work to do.
Long term.
Net als jij...

XS♥

Herken je iets in mijn verhaal?
Check de Ted Talk van Emilie Wapnick
('waarom sommige van ons geen ware roeping hebben') en je snapt waarom ik mezelf wel 'multipotentialista' noem 😉

Keep on moving...